پروژه های سنگین مانند دوی امدادی هستند ، اگر از تمام توان تیمی خود استفاده نکنید قطعا به پایان مسیر نخواهید رسید و موفق نخواهید شد. هر پروژه ای باید به فازهای مختلف تقسیم شود ، هر فاز به بخش های کوچکتر و هر بخشی به زیربخش های متفاوت. شما باید یک پروژه را خرد کنید و به صورت تیمی بر زیربخش های آن کار کنید ، در غیر این صورت از مسیر مستقیم پیشرفت پروژه خارج خواهید شد ، کارها به ترتیب پیش نخواهند رفت و شما در پروژه های بزرگ گم می شوید.
اگر مجموعه بزرگی را مدیریت می کنید می توانید از تیم های متعددی برای انجام یک پروژه استفاده کنید. اما دقت داشته باشید کارهایی که بین تیم های مختلف توزیع می کنید بسته به وسعت پروژه و تعدد تیم های کاری باید از یک زیر بخش ، یک بخش و یا یک فاز باشد . به هیچ وجه چند فاز و یا چند بخش از یک پروژه را با یکدیگر به جلو پیش نبرید. این باعث سردرگمی در انجام پروژه ها می شود و از سرعت شما می کاهد.
در نهایت شما باید با ناظرانی که آنها را تربیت کرده اید و آموزش داده اید با این تیم ها در ارتباط باشید و میزان پیشرفت و یا پسرفت خود را بر روی نمودار پیاده سازی کنید و علل آن را بیابید و برطرف کنید. به یاد داشته باشید که شما یک مدیر هستید و نباید درگیر جزئیات یک پروژه شوید ، یعنی مستقیما نباید خود را وارد پروژه کنید. کار شما تزریق نقشه ها و برنامه ریزی های دقیق به تیم هایتان می باشد.
پس تیم های شما در کنار یکدیگر کار می کنند و هر بخش از کار که تمام شد قسمت بعدی را به تیم بعدی می سپارند و بر روی قسمت جدید کار می کنند. این گونه کار کردن دو مزیت مهم دارد یکی توانایی بالا در اشکال یابی حین انجام پروژه و دیگری کیفیت بالای کار است به طوری که اگر تیم یا گروهی کار خود را به درستی انجام ندهند تیمی که ادامه کار آنها را در دست خواهد گرفت نیز نخواهد توانست کاری را به پیش ببرد . بنابر این هر تیم سعی می کند کار خود را به بهترین شکل انجام دهد.
0 نظر:
نظر خود را اعلام کنيد