Diggly

یک سیستم اسکن اثر انگشت دو کار رو باید انجام بده :

1. تصویربرداری از اثر انگشت
2. مقایسه تصویربرداشته شده با الگو یا الگوهای از قبل اسکن شده.

راه های مختلفی برای اسکن کردن یک اثر انگشت وجود داره اما اسکن نوری (Optical scanning) و اسکن خازنی (Capacitance scanning) دو تا از راه های معمول اسکن کردن است.هر دو روش در آخر به یک تصویر می رسند اما در انجام این پروسه کاملا متفاوت هستند.

قلب یک اسکنر نوری CCD یا charge coupled device نام داره ، دقیقا همان سنسور نوری که در دوربین های دیجیتالی وجود داره در این اسکنر ها هم وجود داره.CCD یک آرایه از دیود های حساس به نور هست که photosite نامیده می شود که یک سیگنال الکتریکی تولید می کند. هر Photosite یک پیکسل را که نمایانگر برخورد نور با نقطه ای می باشد در خود ذخیره می کند و در آخر نقاط روشن و تاریک ذخیره شده یک اثر انگشت را تشکیل می دهند. پروسه اسکن کردن زمانی که شما انگشتتان را بر روی یک سطح شیشه ای قرار می دهید آغاز می شود و یک دوربین CCD یک از اثر انگشت شما تصویربرداری می کند.این اسکنر دارای منبع نوری است که به دست شما تابانده می شود و از اثر آن عکس گرفته می شود. سیستم CCD یک تصویر برعکس از اثر انگشت را ارائه می دهد .نقاط تاریک نمایانگر نور بازتابی بیشتر(خط ها) و نقاط روشن نمایانگر نور بازتابی کمتر(شیارها) هستند. قبل از اینکه اسکنر وارد پروسه بعدی یعنی چک کردن اثر انگشت با یک نمونه قبلی شود ، تصویر گرفته شده را از نظر تمیزی آنالیز می کند و اگر تصویر زیادی تاریک یا روشن باشد دوباره مرحله تصویربرداری را تکرار می کند. البته در این تصویربرداری دوباره از نتایج آنالیز استفاده می کند و میزان نور تابانده شده را تغییر می دهد.زمانی که اسکنر از میزان کافی بودن تاریکی مطمئن شد میزان شفافیت و وضوح تصوی را چک می کند این کار را با عبور دادن خط های مستقیم به صورت افقی و عمودی انجام می دهد ، اگر تصویر دارای شفافی مناسبی باشد بر روی خطی که به صورت عمودی حرکت می کند نقاط خیلی تاریک و یا خیلی روشن دیده می شوند.بعد از اتمام این مراحل اسکنر وارد مرحله بعدی یعنی چک کر دن با یک نمونه قبلی می شود.

تصویر گرفته شده ممکن است با نمونه قبلی تفاوت های زیادی داشته باشد در صورتی که فرد مورد نظر همان فردی است که قبلا از اثر انگشت او یک نمونه گرفته شده . خوب توی فیلم ها من دیدم نشون می ده وقتی یک اثر انگشت اسکن می شه ، اسکنر شروع می کنه به یکی یکی چک کردن اثرهای انگشت از قبل ذخیره شده با تصویر جدید و در صورت مطابقت مثلا اجازه ورود فردی به جایی رو می ده  در صورتی که این طوری نیست این کار هم از نظر تکنیکی و هم امنیتی مشکل های زیادی داره . کاری که اسکنر ها انجام می دهند اینه که یک فاکتور های خاصی از اثرهای انگشت که بهش minutiae (در فارسی شاید بهش بشه گفت مشخصات خیلی دقیق و ریز) می گویند رو با هم مقایسه می کنند . مقایسه گر ها چه کامپیوتر و چه انسان ها بر روی نقاط خاصی از اثر انگشت تمرکز می کنند یعنی مثلا جایی که یک خط شروع می شود یا پایان می یابد و یا به خطی دیگ متصل می شود و یا اصلا یک خط به دو خط تبدیل می شود.

نرم افزار  اسکنر ها از یک الگوریتم بسیار پیچیده برای تشخیص و آنالیز این جزئیات و مشخصات دقیق استفاده می کنند. الگوی اصلی این است که مکانهای این مشخصات ریز و دقیق رو پیدا کنند درست مثل اینکه شما موقعیتتون رو با توجه به مکان ستاره ها در آسمان تعیین می کنید. این کار هم به وسیله کشیدن خط های موازی و نزدیک به هم بر روی تصویر و مقایسه این خط ها با هم انجام می شود.اگر بین دو اثر انگشت دارای 3 شیار با پایان های یکسان و دو شاخه (تقسیم) با شکل و اندازه یکسان باشد شانس بسیار زیادی داریم که این دو اثر انگشت متعلق به یک نفر باشد. به همین دلیل نیازی نیست که اسکنر تمام پیکسل های اثر انگشت جدید و قدیمی رو با هم مقایسه کنه و فقط کافیه به دنبال موارد گفته شده بگرده و به محض پیدا کردن این موراد اثر انگشت رو تایید کنه.