Subscribe to Diggly

اول از همه به شکل زیر نگاه کنید :

همونطور که در شکل می بینید یک وبلاگ با دسته های مختلفی از انسان ها مواجه می شود. به طور کلی ورودی های وبلاگ شما بازدید کننده نام دارد این ورودی به دو صورت خارج می شود . به یک دسته از آنها مشترکان یا Subscribers گفته می شود و دسته دیگر افرادی هستند که فقط وارد وبلاگ شما شدند مطلبی را خوانده اند و خارج شده اند. این دسته را خروجی های ناموفق می نامیم. (این اصطلاح رایج نیست و الان از خودم درآوردم)
هدف این مقاله بررسی راه های تبدیل خروجی های ناموفق به مشترکان شماست. خیلی اصولی شروع می کنیم :

چرا باید خروجی های ناموفق به مشترکان تبدیل شوند یا اصلا مشترکان چه اهمیتی دارند؟
مشترکان شما خوانندگان پر و پا قرص وبلاگ شما هستند ، آنها معمولا وبلاگ شما را از طریق فید خوان ها دنبال می کنند . برخلاف نظر خیلی ها که فکر می کنند تعداد بازدید زیاد ملاک موفقیت وبلاگ نویس است، تعداد این افراد نشان دهنده موفقیت شماست . در واقع این افراد نوشته های شما را برای خودشان مفید دونستند و هدف از مشترک شدنشون در واقع از دست ندادن مطالب شما بوده.

مشترکان شما چقدر اهمیت دارند؟
این جوری به این قضیه نگاه کنیم که فرض کنیم این افراد وجود ندارند . یعنی شما هیچ مشترکی ندارید اما درعوض مثلا گوگل روزانه هزاران نفر (!) را روانه وبلاگ شما می کند . این افراد وارد وبلاگ شما می شوند دنبال مطلبی که می خواستند می گردند ، آن را می خوانند و بدون اینکه توجهی به مطالب دیگر شما داشته باشند خارج می شوند . شما در واقع هیچ شنونده ای ندارید ! یعنی هویت شما ناشناخته می ماند و وبلاگ شما یک وبلاگ مرده است.

نتیجه گیری : مشترکان شما بازدید کننده هایی هستند که شما موفق شدید نظرشان را نسبت به مطالبتان جلب کنید . این افراد تا زمانی که شما مطالبی بنویسید که از نظر آنها خوشایند باشد ، شما را دنبال خواهند کرد . پس شما همیشه یک ترافیک ثابت به اندازه مشترکانتان خواهید داشت. تقریبا تمام مشترکان شما یک وبلاگ دارند و ممکن است درباره مطالب شما بنویسند یا به مطلبی از نوشته های شما لینک بدهند . این کار باعث می شود مشترکانِ مشترکان شما نیز به وبلاگ شما بیایند و مطالب شما را بخوانند و چه بسا که آها خود از مشترکان شما نیز شوند.

* مشترکان شما از طریق فید خوان ها شما را دنبال می کنند پس بیایید ببینیم چگونه می توانیم فیدمان را بهینه کنیم ؟

1. آیکن RSS بزرگ و مناسب
قبلا هم همیشه تاکید کردم روی این آیکن . این آیکن با بقیه آیکون ها باید مفاوت باشه . ترجیحا بزرگ و به رنگ نارنجی باشه و در جای قرار داده شده باشه که همه خوانندگان آن را به راحتی ببینند . چرا ؟ چون خوانندگان شما وقت این را ندارند ک در سوراخ سمبه های وبلاگ شما به دنبال یک نوشته کوچک یا یک آیکن کوچک باشند تا بتوانند مشترک شما شوند . در استفاده از این آیکون خلاقیت داشته باشید . 

 


! icons are clickable , do not disappoint them

2. به طور مداوم بنویسید
اگر شما مدام در نوشته هایتان وقفه داشته باشید و زمان نوشتن تان معلوم نباشد ، مشترکان شما یکی یکی شما را فراموش می کنند و از خبرخوان یا فید خوانی که دارند شما را حذف می کنند. اگر قصد این را دارید که برای مدتی ننویسید حتما آن را به خوانندگان خودتون اطلاع ندهید این تجربه رو من از وبلاگ قبلیم دارم.

3. از موضوع وبلاگتون دور نشوید
خوانندگان و مشترکان وبلاگ شما مشترک شما شده اند فقط برای اینکه به موضوع های شما علاقه داشته اند . اگر مثلا وبلاگی در زمینه آی تی دارید مشترکان شما علاقه مندان به آی تی هستند اما شما مثلا میایید و درباره جانورشناسی می نویسید (!) خوب قطعا مشترکان شما در کلیک کردن بر دگمه unsubscribe هیچ کوتاهی ای نخواهند کرد.

4. فقط در صورتی که مشترکان شما زیاد است تعداد آن را به نمایش بگذارید
یک بازدیدکننده وقتی وارد وبلاگ شما می شه با یک مطلب روبروست و سوابق وبلاگ شما را نمی داند و از روی آن مطلب ممکن است تصمیم بگیرد مشترک شما بشود یا نشود اما وقتی می بیند شما مثلا تنها 6 مشترک دارید به شک میفتد که نکند شما مطالب بی ارزشی بنویسید و ارزش وقت گذاشتن را نداشته باشد پس مشترک شما نمی شود.

5. فید پایانی نوشته ها
این موضوع خیلی مهم است که در پایان هر مطلب به یاد خواننده بندازید که شما را در صورت علاقه دنبال کند . پس بهتر است فید مطالبتان را در پایان هر مطلب قرار دهید و مثلا به خواننده پیشنهاد دهید اگر از مطالب شما خوشش آمده ، مشترک شما شود.

خوب امیدوارم وبلاگ هاتون به جای پربازدید کننده پر مشترک باشه .
ممنون از اینکه وقت گذاشتید و این مطلب رو خوندید.

4 نظر:

Anonymous

بی نهایت جالب بود. تازه یاد مشکلات خودم افتادم که یادم رفت آیکن فیدم را دوباره درست کنم :)

Anonymous

مدتی بود که می خواستم فید شما را اضافه کنم. الان کردم. ممنون.

Sepehr

ممنون آرش جان

Anonymous

جالب بود ممنون